Don yağı, hayvanlarda genellikle işkembe ve böbrek etrafında oluşan bir yağ türüdür. Tarih boyunca insan sağlığında çeşitli şekillerde kullanılan bu yağ, günümüzde hem insan sağlığı hem de sanayi alanlarında yaygın olarak kullanılmaktadır. Uygarlıklar döneminde, ısınma ve aydınlanma amaçlı yakıt olarak kullanılan don yağı, aynı zamanda gıda olarak da tüketilmiştir. Günümüzde sanayilerde hem yağ hem de yağ asidi bileşenleri olarak kullanılan don yağı, plastikler, sabunlar, kauçuk, reçineler, yüzey aktif maddeler, yağlayıcılar, tekstil ve kozmetik alanlarında önemli bir rol oynamaktadır. Ayrıca, uzun bir zamandan beri don yağındaki yağ asitlerinden sayısız şekilde oleokimyasallar, yağ alkolleri ve metil ester türevleri elde edilmektedir. Don yağından elde edilen metil esterlerinden, son zamanlarda biyodizel üretimi amacıyla araştırmalar yapılmaktadır. Elde edilecek biyodizelin, çevre korunması açısından petrolden elde edilen dizele göre daha çok tercih edilecek bir yakıt seçeneği olacağı belirtilmektedir.

Don yağı sabun üretiminde kullanıldığında uzun bir geçiş süreci yaşanmaktadır. Kimyasal yapısı nedeniyle özellikle sığırlardan elde edilen don yağı, tuvalet sabunlarının temel bileşeni olarak kullanılmaktadır. Ayrıca, bazı tıraş kremleri, rujlar ve şampuanlarda da hala kullanılmaktadır. Don yağından yapılan sabunu ilk Romalılar keşfetmiş ve kullanmıştır. Temizleyici etkisi görülen don yağı, oradan günümüze kadar gelmiştir. Don yağının sabun üretiminde yaygın olarak kullanımı yanı sıra, hayvan yemi olarak da kullanılmaktadır. İçerdiği enerji yoğunluğu ve yüksek gıda maddeleri nedeniyle hayvan türlerinin beslenmesinde özellikle tercih edilmektedir.

Bir diğer kullanım alanı ise bazı tarım ilaçlarında taşıyıcı olarak, petrokimyasal maddelerin yerine geçmesi ve tarım ilaçlarında ıslatıcı, emülgatör ve dağıtıcı olarak kullanılmaktadır. Biyolojik olarak ayrışabilen hayvansal yağlar çevre için olumsuz etkiler oluşturmazlar. Don yağı, bu nedenle çevre dostu bir alternatiftir.

İnsan gıdası olarak da kullanılan don yağı, dünya genelinde insan gıdası olarak tüketimi giderek azalmaktadır. Ağırlıklı olarak içerdiği doymuş yağların kalp rahatsızlıklarına sebep olduğu söylendiği için don yağının sağlık için tüketimi azalmıştır. Bilimsel olarak zararları kanıtlanmamış, sadece söylenti olarak yayılan bu bilgi, geçmişte don yağının sıklıkla kullanılmasına rağmen yan etkiler oluşturmadığına bakılırsa, öne atılan bu düşünceler pek de doğru değildir. Ülkemizde hala kullanılan don yağı, özellikle yemeklere bir miktar eklenerek tüketilmektedir. Sığır, keçi ve koyun gibi hayvanların işkembe ve böbrek üzerinde oluşan iç yağı ve koyun hayvanının kuyruğunda bulunan kuyruk yağının karışımı ile elde edilir. Özellikle kırsal kesimlerde don yağı hala sıklıkla kullanılmaya devam edilmektedir.

Hayvanlardan alınan iç yağı ve kuyruk yağı, küçük küçük doğranıp ya da kıymaya verildikten sonra bir teflon tencerenin içerisine konulur. Yağın tavanın altına yapışmasını önlemek için çok az bir miktar su ve bir miktar tuz eklenerek ocağın üzerine konulur. Yağlar tamamen eriyip sıvı yağ içinden tamamen çıkana kadar pişirilir. Pişirilen don yağı, açık sarı renkli sıvı yağını tamamen çıkarıp, içerisinde kalan et parçaları iyice kızarıp kuruduktan sonra ocak kapatılıp, eritilen don yağı kevgirden geçirilerek bir kaba aktarılır ve soğuması için bir tarafa bırakılır. İyice soğuyan yağ, beyaz kalıp şeklini alır. Hazır olan don yağı, yemeklere bir miktar katılarak tüketilebilir. Sadece iç yağından yapılan don yağının kıvamı sert olur. Sade kuyruk yağından yapılan don yağı ise çok yumuşak olur. İkisinin karışımından yapılan don yağı, ne çok sert ne de çok yumuşak olur, orta bir kıvam alır.